فیبروم میوم رحم : میومها تومورهای خوش خیم و غیر سرطانی هستند که تا حدی از بافت عضلانی تشکیل شده اند .این تومورها به ندرت در دهانه رحم، قسمت پایینتر رحم، ایجاد می شود. میوم در این قسمت رحم ،فیبروم نیز نامیده می شود. میومهای بزرگ دهانه رحم ممکن است تا حدی مجاری ادراری را مسدود کنند یا در واژن برآمده شوند )پرولاپس(. زخمهایی گاهی در میومهای پرولاپس شده ایجاد می شود که ممکن است سبب عفونت ،خونریزی یا هر دو شوند .
- میوم ممکن است ،عفونی شود، ادرار کردن را دشوار کند، یا سبب درد در هنگام مقاربت جنسی شود.
- پزشکان می توانند در طول معاینه لگن بیشتر میومها را ببینند یا لمس کنند.
- میومهای علامت دار را میتوان با جراحی برداشت.
انواع فیبروم میوم رحم
طبقه بندی این میوم ها به محل قرارگیری آن ها در رحم بستگی دارد.اما به طور کلی به سه دسته تقسیم می شوند:
میوم اینترامورال ، میوم ساب موکوزال و میوم ساب سروزال میوم اینترامورال :
در ابتدا تمام میوم ها به صورت میوم اینترامورال هستند و در ادامه به گونه دیگری تبدیل می شوند این میوم ها که در دیواره رحم رشد می کنند،تا زمان وخیم شدن اوضاع از خود علائمی بروز نمیدهند.زنان مبتلا به این نوع میوم دچار خونریزی های شدید در قاعدگی می شوند ،همچنین احتمال ناباروری و سقط جنین نیز در این دسته از افراد وجود دارد.
درمان دارویی فیبروم میوم رحم
برای کاهش گرفتگی و خونریزی رحم قرص های ضدبارداری تجویز می شود. جهت محدود کردن جریان خون قاعدگی از آی یو دی استفاده می شود. مصرف داروهای کابرگولین ، یولی پریستال استات، دانازول برای کاهش اندازه میوم ها توصیه می شود. هورمون لوتئینیِ نیز از طریق کاهش هورمون استروژن باعث جلوگیری از وخیم تر شدن میوم ها می شود.نکته اصلی در این دارو محدودیت مصرف آن است به دلیل ایجاد عوارضی چون پوکی استخوان نباید بیش از 6 ماه از این دارو استفاده شود.
عوارض فیبروم میوم رحم
- اگر فردی که مبتلا به میوم است باردار شود ،احتمال بزرگ شدن میوم ها وجود دارد زیرا هورمون های بارداری می توانند باعث افزایش رشد میوم ها شوند.
- در زنانی که دچار بیماری میوم هستند به دلیل قرار گرفتن میوم ها در نزدیکی دهانه رحم و مسدود کردن راه خروج نوزاد، احتمال سقط جنین افزایش می یابد.
- در صورتی که رشد میوم ها باعث بسته شدن دهانه رحم ولوله های آن شود، خطر ناباروری افزایش می یابد.
میوم ساب موکوزال
میوم ساب موکوزال به دلیل پارگی رگ های خونی داخل میوم ها، موجب افزایش خونریزی در زمان قاعدگی می شود.این نوع میوم ها می توانند موجب ناباروری ، سقط جنین و زایمان زودرس شوند.
میوم ساب سروزال
میوم ساب سروزال که در داخل حفره شکمی یا لگن رشد می کند،از نظر اندازه ابعاد مختلفی دارند.آن ها می توانند قبل از بروز هر گونه علائمی بزرگ شوند.این علائم عبارت اند از :
خونریزی شدید میتواند باعث کم خونی،خستگی و ضعف شود. مقاربت جنسی ممکن است دردناک باشد.
احساس درد و ناراحتی در ناحیه لگنی
در این مورد که یکی از شایع ترین علائم میوم نیز هست ،فرد در ناحیه شکم و لگن احساس سنگینی و درد دارد اگر میوم عفونی شود، ممکن است باعث درد، خونریزی یا خروج ترشحات از واژن شود.
قاعدگی های شدید
میوم ها یکی از مواردی هستند که موجب تغییر در چرخه قاعدگی می شوند.به این مفهوم که شما دوران قاعدگی طولانی تر و سنگین تر از حالت معمول دارید.
دفع ادرار به صورت مکرر
به دلیل این که رحم در کنار مثانه واقع شده ،رشد توده در این ناحیه می تواند موجب دفع ادرار مکرر شود.
وجود مشکلات در دفع ادرار
اگر میوم جریان ادرار را متوقف کند، ادرار زنان ممکن است با تاخیر شروع شود، در پایان قطراتی ریخته می شود که احتباس ادراری را ایجاد کند. عفونتهای مجاری ادراری به احتمال بیشتری ایجاد خواهند شد. اندازه این میوم ها و محل رخ دادن آن ها در رحم نیز متفاوت است همچنین بزرگ شدن میوم می تواند باعث ایجاد مشکلات تنفسی و یا آسیب در کلیه ها شود.
فیبروم های تکی ، چندین فیبروم کوچک ، الگوی مختلط تشخیص میوم رحم
- معاینه لگن
- سونوگرافی
- هیستروسکوپی
- MRI
پزشکان اغلب میوه ها را طی معاینه جسمی تشخیص میدهند. در طول معاینه لگن، پزشکان ممکن است میوم را ببینند، به خصوص اگر پرولاپس شده باشد. زمانی که پزشکان اندازه و شکل رحم را بررسی میکنند ( با یک دست دارای دستکش داخل واژن و دست دیگری در قسمت بالای شکم ) ،ممکن است میوم را لمس کنند.
اگر تشخیص قطعی نباشد، پزشکان ممکن است دستگاه سونوگرافی را از طریق واژن به رحم وارد کنند تا تصویری از این منطقه دریافت کند. این عمل، که سونوگرافی ترانس واژینال نام دارو، برای بررسی انسداد جریان ادرار و یافتن میومهای بیشتر نیز انجام میشود.
ام آر ای نیز می تواند تصویر دقیقی از رحم را به پزشک نشان دهد.
آزمایش پاپ اسمیر(Pap) یا ویروس پاپیلومای انسانی(HPV) )بهنام آزمایشهای سیتولوژی سرویکس( برای رد کردن سرطان دهانه رحم انجام میشود.
در روش هیستروسکوپی نیز دیواره رحم از طریق وارد شدن یک لوله کوچک به داخل رحم مورد بررسی قرار می گیرد.
