خدمات

ریزش موی سر هورمونی در زنان

ریزش موی سر هورمونی

ریزش موی سر هورمونی در زنان : هرچند ریزش مو معمولاً یک عارضه مردانه محسوب‌ می‌شود، اما ممکن است زنان نیز دچار آن شوند. احتمال بروز این عارضه در زنان تقریباً به اندازه مردان است. شاید بدانید که، بطور میانگین، مو هر ماه نیم اینچ رشد‌ می‌کند. ریزش ۶۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز طبیعی است، اما ممکن است در حین شستشو، این رقم در زنان دو یا حتی سه برابر شود.در هنگام شستشو، تارهایی که در آستانه ریزش‌اند تحریک‌ می‌شوند که این شرایط طبیعی است.

علائم ریزش مو هورمونی زنان : اگر دچار ریزش موی غیرعادی‌ هستید، شاید توجه کرده باشید که موهای شما نسبت به روال عادی، با سرعت بیشتری در حال کم‌پشت شدن‌اند. بعضی از زنان زمانی که از خواب بیدار‌ می‌شوند مقدار زیادی تار مو بر روی بالشت خود‌ می‌بینند، و بعضی هم متوجه‌ می‌شوند که موهایشان بیش از حد معمول درون برس و شانه گیر‌ می‌کنند. در مردان معمولاً خط رویش روی سرشان عقب‌نشینی‌ می‌کند، اما ریزش موی زنان غالباً از رأس فرق سر شروع‌ می‌شود.

احتمال دارد که فاصله موها در بخشی از سر بیشتر شود، یا وقتی موهایتان را بلند‌ می‌کنید متوجه لکه‌های طاسی روی سر شوید. این نوع ریزش مو معمولاً طاسی زنانه نام دارد.

علل ریزش موی سر هورمونی در زنان

ریزش موی زنان چند علت متفاوت دارد. این عارضه اغلب پس از دوران یائسگی ایجاد‌ می‌شود، بنابراین ممکن است تغییرات هورمونی فاکتوری موثر باشد. بعضی از زنان ممکن است ترکیبی از دو نوع الگوی ریزش موی زنانه داشته باشند. آلوپسی آندروژنیک در زنان به دلیل آندروژن‌ها، یا همان هورمون‌های مردانه،اتفاق‌ می‌افتد که معمولاً مقدارشان بسیار محدود است. عوامل گوناگونی‌ می‌توانند عامل آلوپسی آندروژنیک وابسته به فعالیت‌های هورمونی باشند، از جمله کیست تخمدان، مصرف قرص ضدبارداری با آندروژن بالا، بارداری و یائسگی. همانند مردان، هورمون DHT تا حدی باعث ریز شدن پیاز مو در زنان می‌شود.

وراثت در ریزش مو تاثیر دارد ؟

وراثت نیز فاکتور مهمی در بروز این عارضه است.شایع‌ترین عامل کم‌پشت‌شدگی مو در مردان و زنان عامل ژنتیک است. اصطلاحی که برای ریزش موی ارثی زنان بکار می رود، آلوپسی آندروژنتیک است، و اگر سابقه ی ریزش مو در خانواده شما وجود داشته باشد، احتمال ابتلای شما به این عارضه بیشتر است.حدود ۳۰ میلیون زن آمریکایی مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک‌اند.
این عارضه معمولاً بین سنین ۵۰ تا ۷۰ سال شروع می شود. بطور معمول، وقتی تارهای ضخیم مو‌ می‌ریزند، تار مویی با همان ضخامت جای‌ آن رشد‌ می‌کند.

اما، در صورت ابتلا به آلوپسی آندروژنتیک، موی جایگزین نازک‌تر است. بعد از گذشت چند سال، پیاز مو به سادگی رشد موهای جدید را متوقف‌ می‌کند. یکی از روش‌های تشخیص آلوپسی آندروژنتیک این است که پزشک بررسی کند که آیا فرق سر هر دو پیاز موی ضخیم و نازک را دارد یا خیر.

سایر علل های ریزش موی سر هورمونی در زنان

اگر بطور ناگهانی دچار ریزش مو شوید، یا اگر پیازهای مو تقریباً یک‌اندازه باشند، در این صورت، احتمالاً عارضه دیگری عامل ریزش موی شما است. ریزش موی زنانه عمدتاً به دلیل ژنتیک اتفاق‌ می‌افتد. با این حال، به دلیل عارضه‌ای اصلی که تولید هورمون آندروژن را تحت تأثیر قرار‌ می‌دهد، نیز ایجاد می شود. آندروژن هورمونی است که در ریزش مو نقش دارد. تومورهای غده هیپوفیز یا تخمدان، که آندروژن ترشح‌ می‌کنند،‌ می‌توانند منجر به ریزش مو شوند. همچنین، پزشک کنترل‌ می‌کند تا ببیند آیا سطح هورمون، عدم تعادل هورمونی، تغذیه، استرس یا اختلالات پوستی‌ فرد دچار نقص شده است یا خیر. ممکن است انجام تست آهن یا تست تیروئید را نیز تجویز کند.

• بارداری و تغییرات هورمونی پس از آن

• بیماری خودایمنی:طاسی منطقه‌ای یک اختلال خودایمنی نادر است که در آن، سیستم ایمنی بدن به پیازهای مو حمله‌ می‌کند که ریزش مو را در پی دارد.

• سندروم تخمدان پلی کیستیک

• ممکن است ریزش مو پس از یک بیماری جدی ایجاد شود، مانند عفونت شدید، تب شدید، یا جراحی.

• سطح پایین آهن خون (آنمی) : پیش از مصرف قرص آهن با پزشک مشورت کنید زیرا مصرف خودسرانه آن می تواند سبب بروز برخی مشکلات شود.

• سطح بیش از اندازه ویتامین آ

• اختلالات تیروئیدی: کم کاری تیروئید و پرکاری تیروئیدی هردو نقش بسزایی در ریزش مو دارند

• پسوریازیس

• دمارتیت سبورئیک

• کاهش وزن و سوء تغذیه

• استرس هیجانی

• برخی از داروها: داروهایی که برای درمان سرطان استفاده‌ می‌شوند ممکن است یکی از عوارض جانبی‌شان ریزش مو باشد. با این حال، بعد از توقف درمان دارویی، مجددا مو رشد‌ می‌کند.

• یائسگی

درمانی برای ریزش مو

اگر نگران ریزش موهای خود هستید برای انجام مشاوره به پزشک مراجعه کنید. درمان‌های مختلفی وجود دارد که عبارت اند از:

اسپیرونولاکتون : داروی تجویزی ضد آندروژنیک که‌ می‌تواند کاهش ریزش مو را کمتر کند.

روگین (ماینوکسیدیل) : از کرم‌های مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده کنید.بیشتر بیماران متوجه کند شدن ریزش موی‌ خود‌ می‌شوند، اما تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد افراد از رشد موهای جدید خبر داده‌اند. مکمل‌ها : مکمل‌هایی مثل بیوتین،آهن و زینک.

کاشت مو : برخی افراد کاندید خوبی برای درمان به روش کاشت مو هستند. کاشت مو بهترین روش برای اصلاح تکه‌های موضعی کوچکتر ریزش مو است. در این تکنیک، تکه‌های کوچکی از اسکالپ روینده مو برداشته شده و در مناطقی که ریزش مو وجود داشته،کاشته‌ می‌شود. ممکن است برای رسیدن به تراکم مورد نظر به چندین جلسه کاشت نیاز باشد. معمولا کسانی که به تنبلی تخمدان مبتلا هستند، دارای ریزش موی شدید می شوند که در این حالت اصلاح الگوی تغذیه امری بسیار مهم و ضروری است . برای کاهش میزان قند خون به طور منظم ورزش کنید.همچنین مصرف مواد غذایی سالم اعم از میوه ها ،سبزیجات ،حبوبات ، لبنیات کم چرب و… توصیه می شود.

مزوتراپی : مزوتراپی روشی است که در آن به طور مستقیم ماده ای زیر پوست تزریق می شود.از مزوتراپی در بهبود مواردی چون ریزش مو ،لاغری موضعی ،برطرف کردن سلولیت و … استفاده می شود.

درمان با پلاسما (پی آر پی)

در این روش که با نام پلاکت درمانی نیز شناخته می شود، ابتدا از بیمار خون گرفته(جهت جداسازی پلاکت ها ) و سپس در دستگاه سانتریفیوژ قرار می دهند و در آخر پلاسما را که میزان زیادی پلاکت در آن است ، به نقاط معین تزریق می کنند.

لیزر تراپی : در لیزر تراپی اشعه لیزر از طریق نفوذ در بافت های پوست موجب تحریک جریان خون در سر می شود.
از لیزر تراپی علاوه بر درمان ریزش مو در درمان دیسک کمر، آرتریت،خارپاشنه و… استفاده می شود.

ودر آخر
توصیه می شود هر زمان که متوجه ریزش موی خود شدید ،بی درنگ به پزشک مراجعه کنید تا از صدمات جدی ناشی از آن جلوگیری شود.